วน ๑ หมายถึง ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น น้ำวน วนเป็นก้นหอย.
ก. วนไปวนมา, กลับไปกลับมา, เช่น เดินวนเวียนอยู่ระหว่างบ้านกับตลาด กระเป๋าสตางค์หล่นหายเดินวนเวียนหาอยู่หลายรอบ.
[วะนะ] น. ป่าไม้, ดง. (ป.; ส. วนสฺ ว่า ป่า; นํ้า).
[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า,พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า,พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
น. แถบป่า, แถวป่า. (ป., ส.).
น. แถบป่า, แถวป่า. (ป., ส.).
น. วิชาว่าด้วยการทํานุบํารุงรักษา และปลูกป่า.